امسال هم به شهر خدا پا گذاشتم

رمضان 
امسال  هم   به  شهر خدا  پا  گذاشتم
چون قطره، دست بر لب دریا  گذاشتم
باغی  پر از شکوفه و گل پیش روی بود
ابلیس نفس خویش، به صحرا گذاشتم
شکر خدا که روزه  دوباره  نصیب شد 
 این  نسخه  را  برای   مداوا  گذاشتم 
میهمان حق شدم که مرا بال و پر دهد
بال و پری که در  قفسی  جا  گذاشتم
شب های  قدر  موعد  دل دادگی بود
اعمال سال خویش به امضا  گذاشتم
قرآن ، بهار  شهر خدا بود این عجیب  !
در ماه ها ی   بعد ،  که  تنها   گذاشتم
در  چشمه ی  زلال  سحر ،  موسم  دعا 
اشکی   برای    روز    مبادا    گذاشتم
دیگر «شمیم »عشق تو را برگزیده است
سر خط   آیه ها    گُل   زیبا    گذاشتم

شاعر  : مرتضی حسینی اسفاد (شمیم)

امور فرهنگی دانشکده فنی و حرفه ای امام خمینی (ره) قاین